یه روز با همکارم در مورد آرامش صحبت میکردم میگفت که اونی که وضع مالی پایین تری داره و در اصلاح جزو اقشار ضعیف و سطح پایین جامعه به لحاظ مالی محسوب میشه، آرامش بیش تری داره نبست به افراد که سطح مالی بهتری دارند. دلیلش هم این بود که
آدمای ثروتمند، ناخواسته وارد یه چرخه حرص و طمع میشن که پایان نداره، دائما فکرشون مشغول این موضوعه که چطور ارزش دارایی شون رو حفظ کنن و از قافله عقب نمونند.
سرمایه گذاری هایی که کردند رو پیگیری میکنند و احیانا گاهی ضررهایی میکنن که اعصابشون رو به هم میریزه، حتی تا مرز سکته هم میرن.
مثل افرادی که تو بورس کار میکنند. البته این نکته رو هم اشاره کردیم وقتی که شاسی سوار میشی یا سفر خارجی میری یا خونه خوب یا ویلا و . .. . امکانات مادی داری، ایناهم روی آرامش فکری آدما اثر دارند. من که به شخصه ثروت رو ترجیح میدم.
خیلی ها این رو ترجیح میدن. البته ثروت اگر از یه جایی به بعد بالا بره دیگه نقشش توی آرامش ما کم تر میشه. بایستی یه حداقل هایی داشته باشی که به سایر امور غیر مادی زندگی هم برسی.
نکته: انتخاب آدما متفاوته، یکی پول رو انتخاب میکنه یکی آرامش رو. به نظرم بهتره هر دوی اینها رو انتخاب کرد. یعنی
تا حدی به وضعیت مالی زندگیت برسی و تا حدی به آرامش و آسایش توی زندگی فکر کنی. البته به نظرم نقش دومی بایستی توی زندگی پر رنگ تر باشه. یعنی بایستی تایم بیشتری رو صرف این کار کرد. چون هدف از ثروتمند شدن، رسیدن به آسایش و بعد رسیدن به آرامش است.
در نهایت طبق اون داستان دنیای ماهیگیر و دنیای تاجر، آرامش بهترین چیزه. چون پولدار میشی که امکاناتی رو برای خودت فراهم میکنی که به آسایش و آرامش برسی.
کپی برداری و نقل این مطلب به هر شکل (از جمله برای همه نشریه ها،وبلاگ ها و سایت های اینترنتی) بدون ذکر دقیق کلمات "منبع:سایت ارسین" ممنوع است و شامل پیگرد قضایی می شود.
